Podstawowe składniki:
chlorowodorek buspironu,
Postać leku:
Nazwa międzynarodowa:
Zamienniki:
Działanie:
Właściwości przeciwlękowe,
Wskazania:
Przy zespołach lękowych, pomocniczo w lęku uogólnionym. Stanach niepokoju i napięcia z objawami somatycznymi i wegetatywnymi.
Ważne informacje:
Sposób użycia: Doustnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Nie stosować u dzieci poniżej 18 roku życia. Podczas leczenia nie wolno pić napojów alkoholowych. Działania niepożądane: Niekiedy występują: zawroty głowy, nudności, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, suchość błon śluzowych jamy ustnej, bóle głowy, kołatanie serca, rozdrażnienie, podniecenie, senność, bezsenność, zmęczenie. Inne objawy niepożądane obserowane przy leczeniu buspironem: niespecyficzne bóle w klatce piersiowej, nadciśnienie, niedociśnienie, napady padaczkowe, mlekotok, zaburzenia cyklu miesiączkowego, czynności tarczycy, zaburzenia w oddawaniu moczu, kurcze mięśniowe. Lek nie powoduje zależności fizycznej i psychicznej, ale nagłe odstawienie może czasem spowodować zawroty i ból głowy, rozdrażnienie, senność, objawy ze strony przewodu pokarmowego. Osoby leczone buspironem nie powinny prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn przynajmniej do czasu uzyskania pewności, że lek nie wpływa ujemnie na sprawność psychoruchową.Ostrzeżenia: należy poinformować lekarza w przypadku gdy ma się nadwrażliwość na buspiron, choruje się na padaczkę, jaskrę, miastenię (nużliwość mięśniową), schorzenia wątroby i/lub nerek. Gdy przyjmuje się leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy – MAO (lub niedawno je odstawiłeś), haloperidol, leki przeciwdepresyjne. Jeśli jest się lub podejrzewa się, że jest się w ciąży lub karmi się piersią. Brak kontrolowanych badań nad działaniem buspironu na płód i niemowlę.
#Neurologia #Ośrodkowy układ nerwowy #Psychiatria