Insulatard

Podstawowe składniki:

insulina ludzka,

Postać leku:

zawiesina do wstrzykiwań

Nazwa międzynarodowa:

Zamienniki:

Działanie:

obniża poziom cukru we krwi,

Wskazania:

Przy cukrzycy wymagającej leczenia insuliną.

Ważne informacje:

Sposób użycia: Podskórnie. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz.Insulatard jest zwykle podawany w udo. Można także, jeśli jest to wygodne, podawać insulinę w tkankę podskórną brzucha, okolicę pośladka lub mięśnia naramiennego. Preparat który nie jest używany, przechowywać w lodówce (2-8 C), w oryginalnym opakowaniu.Po otwarciu opakowania bezpośredniego preparat może być przechowywany przez okres 6 tygodni w temperaturze do 25 °C. W celu ochrony przed światłem wkład który nie jest używany przechowywać w opakowaniu zewnętrznym. Po wyjęciu preparatu z lodówki , przed pierwszym użyciem, zaleca się doprowadzić fiolkę do temperatury pokojowej a następnie wymieszać.W czasie stosowania insuliny należy regularnie kontrolować stężenie glukozy we krwi oraz w moczu, stężenie glikozylowanej hemoglobiny i fruktozaminy. Podczas insulinoterapii picje alkoholu jest przeciwskazane. Alkohol może nasilać i przedłużać hipoglikemizujące działanie insuliny. Działania niepożądane: hipoglikemia jest najczęstszym działaniem niepożądanym. Hipoglikemia objawia się zlewnymi potami, zimną bladą skórą, pobudzeniem nerwowym lub drżeniami, niepokojem, nienaturalnym uczuciem zmęczenia lub osłabienia, stanem splątania, upośledzeniem koncentracji, sennością, uczuciem silnego głodu, zaburzeniami widzenia, bólem głowy, nudnościami i kołataniem serca. Obrzęki i zaburzenia widzenia mogą pojawić się na początku leczenia. Miejscowe reakcje uczuleniowe (zaczerwienie, obrzęk i świąd w miejscu wstrzyknięcia) mają zwykle charakter przejściowy i znikają w trakcie trwania terapii. Uogólnione reakcje uczuleniowe występują bardzo rzadko. Jeżeli nie zmienia się miejsca wstrzyknięć to w tym miejscu może dojść do lipodystrofii (zaniku tłuszczowej tkanki podskórnej). W przypadku wystąpienia innych, niewymienionych objawów niepożądanych, należy o nich poinformować lekarza. Zdolność koncentracji i reagowania jest zwykle osłabiona w czasie hipoglikemii. Nigdy nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, jeżeli dolegliwości wskazują na zbliżający się stan hipoglikemii. Należy skontaktować się z lekarzem w celu dokładnego rozważenia możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń w przypadku występowania częstych stanów hipokglikemii lub w przypadku trudności w rozpoznawaniu jej objawów. Ostrzeżenia: należy poinformować lekarza w przypadku gdy ma się nadwrażliwość na insulinę ludzką lub pozostałe składniki preparatu, niedocukrzenie,choroby nerek, zaburzenia czynności przysadki mózgowej, nadnerczy lub tarczycy. Gdy przyjmuje się doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory momoaminooksydazy MAO, nieselektywne leki blokujące receptory beta adrenergiczne, inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, salicylany, steroidy anaboliczne, sulfonamidy. Leki te mogą zmniejszać zapotrzebowanie na insulinę. Natomiast przyjmowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, tiazydów, glukokortykosteroidów, hormonów tarczycy czy symaptykomimetyków może prowadzić do zmniejszenia zapotrzebowania na insulinę. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne mogą maskować objawy hipoglikemii.