Szczepionka MMR II to skojarzony preparat ochronny przeciwko trzem groźnym chorobom zakaźnym: odrze, śwince i różyczce. Zawiera żywe, osłabione wirusy, które pobudzają układ odpornościowy do wytworzenia trwałej ochrony. Szczepionka jest standardowo podawana dzieciom, ale może być również stosowana u dorosłych nieszczepionych lub bez udokumentowanej odporności. MMR II odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu epidemiom i ochronie zdrowia publicznego.
Podstawowe składniki:
Szczepionka MMR II zawiera żywe, atenuowane wirusy odry, świnki i różyczki. Dodatkowe składniki pomocnicze to: sorbitol, hydrolyzowana żelatyna, neomycyna, glutaminian sodu, białko jaja kurzego i fenolczerwień.
Postać leku:
MMR II dostępna jest w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań. Dołączony jest rozpuszczalnik. Szczepionka podawana jest domięśniowo lub podskórnie.
Nazwa międzynarodowa:
Międzynarodowa nazwa szczepionki MMR II to: Measles, Mumps, and Rubella Virus Vaccine, Live.
Zamienniki:
Do zamienników MMR II należą m.in.
Priorix (produkowany przez GlaxoSmithKline). Obie szczepionki są równoważne pod względem skuteczności i bezpieczeństwa.
Działanie:
MMR II stymuluje układ odpornościowy do produkcji przeciwciał przeciwko wirusom odry, świnki i różyczki. Dzięki zawartości żywych, ale osłabionych wirusów, organizm rozwija trwałą odporność.
Wskazania:
MMR II stosowana jest w profilaktyce zachorowań na odrę, świnkę i różyczkę. Zalecana w ramach kalendarza szczepień ochronnych – pierwsza dawka podawana jest dzieciom w 13-15 miesiącu życia, druga – w wieku 6 lat.
Ważne informacje:
Szczepienie MMR II może być odroczone w przypadku ostrej infekcji, gorączki lub obniżonej odporności. Nie zaleca się podawania kobietom w ciąży. Kobiety powinny unikać ciąży przez minimum miesiąc po szczepieniu.
Działania niepożądane:
Do możliwych działań niepożądanych MMR II należą: gorączka, wysypka, obrzęk w miejscu wkłucia, powiększenie węzłów chłonnych, a rzadziej – reakcje alergiczne, drgawki gorączkowe, małopłytkowość.
Ostrzeżenia:
Osoby z obniżoną odpornością (np. w trakcie leczenia onkologicznego lub po przeszczepie) nie powinny przyjmować szczepionki MMR II. W razie
alergii na białko jaja kurzego lub neomycynę należy skonsultować się z lekarzem.